Z chwilą rozpoczęcia Adwentu w Karmelu Dzieciątka Jezus nastaje okres uroczystego oczekiwania. Rozpoczyna się czas milczenia, które jest przygotowaniem miejsca dla jedynego Słowa wypowiedzianego do nas przez Ojca.
Bez najbliższych, bez listów, bez słów
Wchodząc w głębię tego czasu, który jest również wejściem w samotność, rezygnujemy z odwiedzin rodziny i przyjaciół, aby przez ograniczenie spotkań z ludźmi przygotować serce na Spotkanie, które jest najważniejsze dla Karmelitanki Dzieciątka. Rezygnujemy również z pisania listów, aby tym głośniej Słowo z "Listu Boga" wybrzmiało w uszach naszych serc. Każda siostra na początku Adwentu losuje dzień, który według tradycji Karmelu spędza w największej ciszy, kontemplując Małego Jezusa.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Tak jak Maryja
W wieczór poprzedzający dzień wylosowany przez siostrę następuje przekazanie figurki Boga-Dziecięcia. W uroczystej procesji z lampionami, przy śpiewie pieśni adwentowych przynosimy Ją do celi tej siostry, która w ten symboliczny sposób na wzór Maryi przyjmuje do siebie Wcielone Słowo, aby następnego wieczoru, znów za przykładem Matki Najświętszej śpieszącej do Elżbiety, podzielić się tym Skarbem z następną siostrą. I tak w ten uroczysty sposób w czasie całego Adwentu przekazujemy sobie figurkę Dzieciątka.
Przebrane za anioły
24 grudnia przychodzi oczekiwana błogosławiona noc Bożego Narodzenia. Na pamiątkę widzenia aniołów, jakie mieli pasterze w tamtą betlejemską noc, na godzinę przed "pasterką" ma miejsce radosny zwyczaj zwany "budzeniem pasterzy". Siostry przebrane za anioły, śpiewając i grając na różnych instrumentach, budzą swoje współsiostry i wzywają, by poszły i zobaczyły nowo narodzone Dziecię. Obudzone siostry spieszą do miejsca, które w tym czasie w domu zamienia się (z powodu szczególnej dekoracji) w małe Betlejem, by tam w milczeniu pełnym adoracji i uwielbienia trwać przy Bogu Dziecięciu, aż do Pasterki. Po uroczystej liturgii Mszy św. rozpoczyna się dla nas szczególna noc wspólnotowego radowania się Maleńkim.
Wielbiąc Boże Dziecię i ciesząc się z Jego obecności, pragniemy podczas tych świąt w sposób szczególny zaznaczyć Jego obecność. Symbolicznie wyrażamy to nosząc ze sobą figurkę Dzieciątka Jezus w uroczystych procesjach przy śpiewie kolęd, gdy udajemy się na wspólną modlitwę czy wspólny posiłek.
Poszukiwanie Małego Jezusa
Kolejnym bardzo radosnym zwyczajem jest tzw. "szukanie Dzieciątka Jezus". W niedzielę Świętej Rodziny siostry na wzór zatroskanej Maryi i Józefa szukają ukrytego gdzieś w domu maleńkiego obrazka przedstawiającego Dzieciątko Jezus. Nagrodą za odnalezienie Małego Skarbu jest Msza św. w intencji siostry, której było dane Go odkryć.
Zwyczajem kończącym uroczyste obchody Świąt Bożego Narodzenia w Karmelu jest hołd Trzech Króli. W wieczór święta Objawienia Pańskiego pięknie przyozdobiona kaplica staje się salą tronową Małego Króla. W atmosferze uwielbienia Boga, przy słowach pieśni Venite adoremus... siostry podchodzą i u stóp figurki Dzieciątka Jezus składają pokłon oraz pocałunek, wielbiąc z miłością Trójjedynego Boga w Małym Dziecięciu.
Radość z narodzenia Małego Jezusa i możliwość przeżywania tego szczęścia we wspólnocie sióstr, w atmosferze szczerej miłości, jest podczas tych świąt największym darem dla każdej z nas.
