Wyobraźmy sobie, że Jezus przyszedł dziś do naszej miejscowości. Wszedł - tak jak wówczas w Nazarecie - z nami do naszego kościoła i właśnie teraz, zamiast mnie, rozpoczął to kazanie od tego samego oświadczenia: - Duch Pański spoczywa na Mnie, On Mnie posłał - abym ludziom poszukującym dóbr nieprzemijających głosił Dobrą Nowinę; - abym spętanym więzami jakichkolwiek uzależnień, nałogów przyniósł wolność; - a niewidomym, czyli tym, którzy są ślepi na wielkie dzieła dokonywane przez Pana, przejrzenie; - abym uciśnionych uwalniał od ich ciemiężycieli; - a chorych uzdrawiał; - abym wypędzał złe duchy; - abym obwoływał rok łaski od Pana - czyli abolicję, kasację wszystkich wyroków sądowych, mandatów, a przede wszystkim kasację waszych grzechów, odpuszczenie waszych win wobec Boga.

Co byśmy uczynili w tej sytuacji teraz, dziś?

A co uczynili mieszkańcy Nazaretu?

Wyszydzili Go. Nie uznali za Mesjasza, lecz za pomylonego, szaleńca - więcej: za bluźniercę, i wyrzucili z synagogi, zawiedli na skraj urwiska, aby Go strącić, ukamienować, zabić - by wstydu im nie przynosił?

Jak my byśmy postąpili? Może tak samo?

I słyszę wasze zaprzeczenie: - Nie! My w Jezusa wierzymy. Za chwilę tę naszą wiarę wyznamy - uznając Go za Zbawcę, Wyzwoliciela - za jedyną drogę do Boga, za pewnego Przewodnika.

Na to Jezus: - Protestujecie? Zapytam więc was: - Dlaczego zatem pozostajecie bezczynni, kiedy na waszych oczach codziennie morduje się w Ugandzie i w Nigerii i zamyka w obozach pracy w Korei Północnej tysiące moich wyznawców? - Czemu nie protestujecie przed ambasadami krajów, w których odmawia się prawa bycia chrześcijaninem (Arabia Saudyjska)? - Dlaczego nie bojkotujecie ich produktów? - Czemu nie walczycie o te same prawa dla chrześcijan w ich krajach, jakimi cieszą się ich obywatele w krajach chrześcijańskich? - Czemu jesteście bierni, kiedy usuwa się krzyże i inne symbole chrześcijańskie z publicznych miejsc także w waszym kraju, mieście? - Czemu milczycie, kiedy Kościół kamienowany jest w prasie, radiu, telewizji, na internetowych forach obraźliwymi oskarżeniami o sianie nienawiści, obciążany winą za dyskryminację kobiet i przemoc w rodzinach, o wstrzymywanie postępu - nawet o ludobójstwa, codziennie stawiany pod pręgierzem opinii tych, którym pozwala się szerzyć moralne rozprzężenie, niszczyć rodzinę, dokonywać dzieciobójstw, bluźnić.

Zaiste, jesteście spadkobiercami pokolenia ludzi niewierzącej wiary, pozorowanej wiary, wiary bez uczynków - martwej. Dlatego przenoszę się bez żalu od was z Europy do Afryki, Ameryki Środkowej i Południowej, nawet do Indii i Chin, gdzie także jestem prześladowany, ale nie opuszczony, osamotniony, raniony obojętnością rzekomych moich wyznawców, a faktycznie łże-chrześcijan (od łgać, kłamać).

Moi bracia i siostry! Mówię o tym do was, ponieważ odczuwam ból z powodu zaistnienia takich sytuacji, i martwię się o to, czy znajdę jeszcze wiarę, kiedy powtórnie przyjdę - także w waszym kraju, w waszej miejscowości, w waszych potomkach.

Pan wieków zlecił więc jakże potrzebne ludzkiemu światu oczyszczające, zbawcze działania.

- Proszę was zatem: Bądźcie moim Kościołem, który odważnie świadczy o objawionej przeze Mnie prawdzie o Bogu oraz o człowieku, i podejmuje ochoczo zlecone mu przez Pana wieków zadania. I miłujcie się wzajemnie taką miłością, jaką Ja was umiłowałem - miłością solidarną i ofiarną - zakończył Chrystus.

Dziękujemy Ci, Panie Jezu, obecny pośród nas, za dzisiejsze przypomnienia i upomnienia, i prosimy: Przymnóż nam wiary; wzmocnij ją i pomóż, by była żywa, niebojaźliwa, odważna, by znów działała cuda, byś mógł do każdego z nas powiedzieć: Wiara twoja cię uzdrowiła. Amen